Jakie są techniki pobierania krwi do badań?
Krew jest materiałem bardzo złożonym i można ją badać na wiele sposobów, pod kątem obecności różnych elementów morfologicznych i związków chemicznych. Na przykład morfologię krwi można ocenić tylko na preparacie krwi pełnej, zawierającym wszystkie jej składniki w stanie płynnym. Tymczasem krew, która nie krąży w naczyniach (żyłach i tętnicach), krzepnie. Jest to naturalny mechanizm, dzięki któremu unikamy wykrwawienia w wyniku urazów. Skoro tak, mielibyśmy na wykonanie badania zaledwie kilka minut.
Żeby przedłużyć ten czas, trzeba dodać do pobranej krwi preparat zapobiegający krzepnięciu. W praktyce wygląda to tak, że odpowiednim związkiem chemicznym powleka się wnętrze próbówki zamkniętej korkiem w kolorze lawendowym. Po wypełnieniu próbówki krwią związek chemiczny (w tym przypadku o nazwie EDTA) powstrzymuje krzepnięcie krwi.
W innych przypadkach wskazane jest działanie odwrotne: należy ułatwić oddzielenie elementów morfotycznych (ciałek białych, czerwonych i płytek) od surowicy, gdyż to ona jest materiałem wyjściowym do badań. Dzieje się tak w przypadku badań biochemicznych i serologicznych, np. określania poziomu elektrolitów we krwi albo oznaczania grupy krwi. Próbówka ma wtedy korek w kolorze czerwonym.
Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że niektóre substancje pomocnicze nie mogą być dodawane do krwi przeznaczonej do pewnych badań.
W rezultacie podstawowy zestaw składa się z pięciu próbówek, w tym czterech z dodatkiem środków zapobiegających krzepnięciu: heparyny, EDTA, cytrynianu sodu oraz fluorku sodu.
Dodajmy, że kolejność pobierania krwi do poszczególnych próbówek też nie jest dowolna. Oczywiście nie zawsze pobiera się krew do wszystkich pięciu próbówek. Często wystarczają dwie: do morfologii i badań biochemicznych.
Żeby umożliwić szybką identyfikację próbówek w punkcie pobrań i w laboratorium, wprowadzono system oznaczania ich różnokolorowymi korkami. Jest on wspólny dla wszystkich producentów osprzętu, przynajmniej dla tych, którzy sprzedają swoje produkty w Europie.
Kolory korków:
• czerwony – probówka do uzyskania surowicy do badań biochemicznych, serologicznych,
• zielony – probówka z heparyną do badań biochemicznych,
• lawendowy – probówka z EDTA do badań hematologicznych i niektórych biochemicznych,
• jasnoniebieski – probówka z cytrynianem sodu do wykonania koagulogramu (badanie krzepliwości krwi),
• szary – probówka z fluorkiem sodu do oznaczania poziomu glukozy i mleczanu.
Wszystkie probówki i korki są jednorazowego użytku. Po wykorzystaniu są odbierane z laboratorium przez wyspecjalizowane zakłady, a następnie utylizowane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz