Zasady komunikacji:
Osoba z niedosłuchem powinna dobrze widzieć twarz opiekuna.- gdy chory leży lub siedzi, dotknij jego ręki lub ramienia, aby zwrócić na siebie jego uwagę, a następnie z odległości około 1 metra przekaz komunikat werbalny,
- wypowiadaj komunikat wolno, wyraźnie, krótkimi zdaniami, powtarzając wypowiadaną kwestię, aż osoba z niedosłuchem ją zrozumie,
- zawsze stawaj po stronie ucha lepiej słyszącego,
- wzmacniaj komunikat werbalny mową ciała (mimiką twarzy, gestami i postawą ciała),
- w razie potrzeby zastosuj słowo pisane,
- stwórz przyjazne komunikacji środowisko fizyczne (cisza, cierpliwość, brak pospiechu),
- często sprawdzaj, czy podopieczny właściwie używa aparatu słuchowego, gdyż złe założenie powoduje szumy, gwizdy, inne zakłócenia.
Niewiele osób słyszących zna język
migowy. Rozmawiając z człowiekiem z upośledzeniem słuchu tym bardziej musimy
pamiętać, jak wiele w tej rozmowie zależy od postawy i zachowania osoby
słyszącej.
- 1.Aby nie przestraszyć osoby niesłyszącej lub niedosłyszącej, nie zbliżajmy się do niej w sposób nagły z tyłu.
- 2.W czasie rozmowy nie podchodźmy do osoby niesłyszącej lub niedosłyszącej zbyt blisko. Najlepsza jest odległość jednego metra.
- 3.Rozmawiając z człowiekiem z upośledzeniem słuchu skierujmy ku niemu twarz, aby mógł odczytać z ruchu naszych ust to, co mówimy. Z tego też powodu nie mówmy z papierosem, fajką albo cygarem w ustach i nie trzymajmy ręki w okolicy ust.
- 4.Starajmy się rozmawiać z osobą niedosłyszącą lub niesłyszącą przy dobrym oświetleniu. W ten sposób będzie lepiej widziała naszą twarz. Nie należy stawać na tle okna, gdyż poprzez kontrast sylwetka osoby mówiącej jest wówczas widziana jako ciemniejsza.
- 5.W czasie rozmowy nie wolno krzyczeć. Dźwięki stają się wówczas bardzo przenikliwe i wywołują niepożądane wibracje w aparacie słuchowym, co może doprowadzić do bólu.
- 6.Głośne otoczenie irytuje i utrudnia zrozumienie wypowiedzi. Dlatego rozmawiając z taką osobą, wyłączmy lub ściszmy maksymalnie radio, telewizor, magnetofon itp.
- 7.Jeżeli niedosłyszący ma brać udział w jakiejś dyskusji, to przed rozpoczęciem spotkania zapoznajmy go z głównym tematem i ewentualną możliwością rozwinięcia dyskusji, aby mógł w niej aktywnie uczestniczyć.
- 8.Mówmy spokojnie, nie za szybko i wypowiadajmy się precyzyjnie. Zdania muszą być krótkie i jednoznaczne, a pytania powinny zawierać zaimki pytające (kto, co, kiedy, dlaczego, gdzie, ile itp.).
- 9.Dobrze jest, aby rozmowie towarzyszyły naturalne gesty. Odpowiednia mimika i gestykulacja pozwolą łatwiej zrozumieć czy domyślić się sensu naszej wypowiedzi.
- 10.Bądźmy cierpliwi - w razie niezrozumienia powtórzmy określone zdanie czy słowo. Trudniejsze dane takie jak adres czy nazwisko można w razie potrzeby napisać na kartce.
- 11.Jeżeli nie jesteśmy pewni czy niesłyszący rozmówca wszystko dobrze zrozumiał, poprośmy go o powtórzenie najważniejszych faktów. Jednak nie róbmy tego zbyt często, aby nasze ciągłe dopytywanie się nie peszyło człowieka z upośledzeniem słuchu lub nie poniżało go.
- 12.Nie wolno nam nie doceniać osób niesłyszących lub niedosłyszących. Ze względu na swą niepełnosprawność mówią oni często monotonnie, niemelodyjnie, wręcz niezrozumiale. Nie jest to jednak dowód braku inteligencji, lecz tylko i wyłącznie niemożności kontrolowania własnego głosu.
- 13.Dbajmy o to, aby niesłyszący brał udział w życiu grupy, w której się znajduje. On też ma prawo do rozmowy i uśmiechu.
- 14.Jeżeli w gronie ludzi słyszących, znajduje się osoba z upośledzeniem słuchu, przerywajmy od czasu do czasu naszą rozmowę i tłumaczmy niepełnosprawnej osobie, co zostało do tej pory powiedziane. W ten sposób uwalniamy go od samotności i izolacji.
- 15.Nie wolno śmiać się z niesłyszącego , jeżeli źle zrozumiał wymianę zdań i wypowiedział uwagę zupełnie nie pasującą do całej rozmowy. Jeżeli już spontanicznie zareagowaliśmy śmiechem na sytuację faktycznie komiczną, wytłumaczmy od razu niesłyszącemu na czym polega humor całego zdarzenia.
- 16.Odczytywanie z ruchu ust jest bardziej męczące niż normalne słuchanie. Rozmawiając z człowiekiem z upośledzeniem słuchu róbmy przerwy, aby mógł odpocząć od ciągłej koncentracji. Okażmy też wyrozumiałość, jeżeli zdarzy się, że nasz rozmówca jest zbyt znużony, aby kontynuować konwersację.
- 17.W przypadku wizyty u lekarza lub konieczności jakiegoś zabiegu należy mówić nie tylko o niesłyszącym lub niedosłyszącym pacjencie, lecz także do niego.
- 18.Ludzie, którzy utracili słuch na skutek wypadku lub choroby zazwyczaj nie są w stanie rozmawiać z więcej niż jedną osobą naraz. Zmiana partnera rozmowy powinna więc być wyraźnie zasygnalizowana.
- 19.Bywa, że pomimo starań nie uda nam się porozumieć z niesłyszącym. Nie należy wtedy odbierać tego jako osobistej porażki i wpadać w zdenerwowanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz